غروبهای بهاری

مامان جان دیروز غروب مدام بهانه گیری می کردی  منم سوار کالسکت کردمو با هم رفتیم بیرون                       

 تو هم به دور و ورت نگاه می کردی و خوشحال بودی  

تا رسیدیم به سبزه زارای نزدیک آپارتمانا که صدای یه آقایی اومد و گفت از لای سبزه ها

حشره ای نیاد بچرو بگزه ما هم زود برگشتیم.

تو  راه هر جا که کالسکت به دست انداز میافتاد میترسیدی مشتاتو فشار میدادی و خودتو

 جمع می کردی منم گفتم نترس خدا مواظبته منم اگه خودمم بیفتم نمیزارم تو چیزیت بشه

انقدر خوابت گرفته بود که رسیدیم خونه بعد از شیر خوردن خوابت برد .

اینم یه عکس از خواب وبیداریت

این گلم مامانی تقدیم می کنه به پسر قشنگ تر از گلش

دوستت دارم  عاشق نگاهاتم    شیفته حرف زدناتم    عزیز دلم